Σας κοινοποιούμε το ενημερωτικό σημείωμα που αφορά στις τροπολογίες εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών,
που μας εστάλη από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης ιδιωτικού Χρέους.
» Με το Ν. 4469/2017 θεσπίστηκε ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών των
επιχειρήσεων ως αναγκαίο μέτρο για την ανακούφιση τους από οφειλές. Η εφαρμογή του θεσμού
στην πράξη κατέδειξε την ανάγκη για βελτιώσεις προς το σκοπό επιτάχυνσης της διαδικασίας και τη
διευκόλυνση πρόσβασης των επιχειρήσεων στα ευνοϊκά οφέλη του Νόμου. Πιο συγκεκριμένα, με τις
προτεινόμενες τροποποιήσεις αντιμετωπίζονται τα εξής θέματα:
α) παράταση του χρονικού διαστήματος ισχύος του εξωδικαστικού μηχανισμού από 31.12.2018
κατά 1 ακόμη έτος (δηλ. μέχρι 31.12.2019), προκειμένου να επιτρέψει την πρόσβαση σε
περισσότερες επιχειρήσεις.
β) επέκταση της δυνατότητας περισσότερων οφειλετών να ρυθμίσουν διμερώς τις οφειλές τους
προς το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, στις περιπτώσεις που ο δημόσιος τομέας,
αντιπροσωπεύει έως το 15% επί του συνόλου των οφειλών τους ή σε περιπτώσεις που η διαδικασία
διαπραγμάτευσης απέβη άκαρπη, λόγω άρνησης συμμετοχής από πιστωτές του ιδιωτικού τομέα.
γ) αύξηση του ορίου των οφειλών, από 50 χιλ. σε 300 χιλ. €, για τις οποίες μπορεί να τηρηθεί
απλοποιημένη (δηλ. αυτοματοποιημένη) διαδικασία ρύθμισης, με τυποποιημένη πρόταση ρύθμισης
και τυποποιημένη αξιολόγηση βιωσιμότητας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η παροχή
ρυθμίσεων μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού προς περισσότερους αιτούντες οφειλέτες και με
ταχύτερους ρυθμούς, δηλαδή μια fast-track διαδικασία.
δ) παροχή δυνατότητας στον πιστωτή να εξαιρέσει τις μη επιχειρηματικές οφειλές (π.χ. ύπαρξη
στεγαστικού δανείου του επιχειρηματία) που πολλές φορές οδηγούσε τις τράπεζες σε μη συμμετοχή
στη διαδικασία, η οποία απέβαινε άκαρπη. Πλέον δίδεται η δυνατότητα στον πιστωτή να εξαιρέσει
αυτή τη μη επιχειρηματική οφειλή, εφόσον κρίνει ότι η ρύθμισή της δεν είναι απαραίτητη για την
εξασφάλιση της βιωσιμότητας του οφειλέτη και να συνεχίσει τη διαδικασία με τις υπόλοιπες
επιχειρηματικές οφειλές.
ε) απαγόρευση επιβολής μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης (π.χ. κατασχέσεις και πλειστηριασμοί)
από πιστωτές μεσούσης της διαδικασίας του εξωδικαστικού μηχανισμού και ενώ είναι ακόμα σε
εκκρεμότητα, εξαιτίας της λήψης αλλεπάλληλων παρατάσεων επί των προθεσμιών του νόμου.
στ) ορίζεται ρητά ότι η ποινική δίωξη για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο ή
για τα αδικήματα της μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, αναστέλλεται υποχρεωτικά όταν έχει
ξεκινήσει η διαδικασία διαπραγμάτευσης. Η ρύθμιση αποσκοπεί στη διασφάλιση ομαλού κλίματος
διαπραγμάτευσης, το οποίο θα διακυβευόταν, αν παράλληλα με τη διαδικασία διαπραγμάτευσης
εξελισσόταν ποινική διαδικασία σε βάρος του οφειλέτη, αναφορικά με τις προς ρύθμιση οφειλές.
ζ) απαλλαγή του οφειλέτη από τυχόν ανατροπές της σύμβασης αναδιάρθρωσης από ιδιώτες
πιστωτές και συνακόλουθα τον κίνδυνο αναβίωσης των οφειλών του προς το Δημόσιο και τους
Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης όταν έχει ικανοποιήσει πλήρως τους πιστωτές αυτούς.
η) σε μεγάλες επιχειρήσεις (με συνολικά χρέη άνω των 2 εκατ. €), ο χαρακτηρισμός ως μικρών
πιστωτών (δηλ. που έχουν οφειλές έως 1,5% του συνόλου των οφειλών) ακόμη και αυτών με
σημαντικές οφειλές (π.χ. ύψους 1,5 εκατ. ευρώ) που είχε ως αποτέλεσμα να μένουν αυτές οι
οφειλές εκτός ρύθμισης και να επηρεάζουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.
επιχειρήσεων ως αναγκαίο μέτρο για την ανακούφιση τους από οφειλές. Η εφαρμογή του θεσμού
στην πράξη κατέδειξε την ανάγκη για βελτιώσεις προς το σκοπό επιτάχυνσης της διαδικασίας και τη
διευκόλυνση πρόσβασης των επιχειρήσεων στα ευνοϊκά οφέλη του Νόμου. Πιο συγκεκριμένα, με τις
προτεινόμενες τροποποιήσεις αντιμετωπίζονται τα εξής θέματα:
α) παράταση του χρονικού διαστήματος ισχύος του εξωδικαστικού μηχανισμού από 31.12.2018
κατά 1 ακόμη έτος (δηλ. μέχρι 31.12.2019), προκειμένου να επιτρέψει την πρόσβαση σε
περισσότερες επιχειρήσεις.
β) επέκταση της δυνατότητας περισσότερων οφειλετών να ρυθμίσουν διμερώς τις οφειλές τους
προς το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, στις περιπτώσεις που ο δημόσιος τομέας,
αντιπροσωπεύει έως το 15% επί του συνόλου των οφειλών τους ή σε περιπτώσεις που η διαδικασία
διαπραγμάτευσης απέβη άκαρπη, λόγω άρνησης συμμετοχής από πιστωτές του ιδιωτικού τομέα.
γ) αύξηση του ορίου των οφειλών, από 50 χιλ. σε 300 χιλ. €, για τις οποίες μπορεί να τηρηθεί
απλοποιημένη (δηλ. αυτοματοποιημένη) διαδικασία ρύθμισης, με τυποποιημένη πρόταση ρύθμισης
και τυποποιημένη αξιολόγηση βιωσιμότητας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η παροχή
ρυθμίσεων μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού προς περισσότερους αιτούντες οφειλέτες και με
ταχύτερους ρυθμούς, δηλαδή μια fast-track διαδικασία.
δ) παροχή δυνατότητας στον πιστωτή να εξαιρέσει τις μη επιχειρηματικές οφειλές (π.χ. ύπαρξη
στεγαστικού δανείου του επιχειρηματία) που πολλές φορές οδηγούσε τις τράπεζες σε μη συμμετοχή
στη διαδικασία, η οποία απέβαινε άκαρπη. Πλέον δίδεται η δυνατότητα στον πιστωτή να εξαιρέσει
αυτή τη μη επιχειρηματική οφειλή, εφόσον κρίνει ότι η ρύθμισή της δεν είναι απαραίτητη για την
εξασφάλιση της βιωσιμότητας του οφειλέτη και να συνεχίσει τη διαδικασία με τις υπόλοιπες
επιχειρηματικές οφειλές.
ε) απαγόρευση επιβολής μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης (π.χ. κατασχέσεις και πλειστηριασμοί)
από πιστωτές μεσούσης της διαδικασίας του εξωδικαστικού μηχανισμού και ενώ είναι ακόμα σε
εκκρεμότητα, εξαιτίας της λήψης αλλεπάλληλων παρατάσεων επί των προθεσμιών του νόμου.
στ) ορίζεται ρητά ότι η ποινική δίωξη για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο ή
για τα αδικήματα της μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, αναστέλλεται υποχρεωτικά όταν έχει
ξεκινήσει η διαδικασία διαπραγμάτευσης. Η ρύθμιση αποσκοπεί στη διασφάλιση ομαλού κλίματος
διαπραγμάτευσης, το οποίο θα διακυβευόταν, αν παράλληλα με τη διαδικασία διαπραγμάτευσης
εξελισσόταν ποινική διαδικασία σε βάρος του οφειλέτη, αναφορικά με τις προς ρύθμιση οφειλές.
ζ) απαλλαγή του οφειλέτη από τυχόν ανατροπές της σύμβασης αναδιάρθρωσης από ιδιώτες
πιστωτές και συνακόλουθα τον κίνδυνο αναβίωσης των οφειλών του προς το Δημόσιο και τους
Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης όταν έχει ικανοποιήσει πλήρως τους πιστωτές αυτούς.
η) σε μεγάλες επιχειρήσεις (με συνολικά χρέη άνω των 2 εκατ. €), ο χαρακτηρισμός ως μικρών
πιστωτών (δηλ. που έχουν οφειλές έως 1,5% του συνόλου των οφειλών) ακόμη και αυτών με
σημαντικές οφειλές (π.χ. ύψους 1,5 εκατ. ευρώ) που είχε ως αποτέλεσμα να μένουν αυτές οι
οφειλές εκτός ρύθμισης και να επηρεάζουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.
Πλέον μειώνονται τα όρια αυτά, προς όφελος του αιτούντος οφειλέτη, καθώς θα μπορεί να βάλει
στη ρύθμιση και απαιτήσεις άνω των 500 χιλιάδων ευρώ, προστατεύοντας παράλληλα τις τυχόν απαιτήσεις
εργαζομένων μια μικρο-προμηθευτών από αναδιάρθρωση.
Τέλος, υπάρχει πρόβλεψη, ώστε κατά το δυνατόν τα ανωτέρω να εφαρμόζονται και σε εκκρεμείς
κατά την έναρξη ισχύος τους αιτήσεις.»
http://viotianet.gr/archives/48726
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Θα δημοσιεύονται μόνο τα επώνυμα σχόλια. Υβριστικά σχόλια δεν γίνονται αποδεκτά !!! Η γνώμη σας μετράει...